Witold Wiktor Burdajewicz

Urodził się w 1906 roku w Poznaniu. Tam  uczęszczał do szkoły powszechnej. W 1921 roku wstąpił do Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Krotoszynie.  1 sierpnia 1925 roku objął posadę nauczycielską w Kierzkowie, w powiecie żnińskim. Po rocznej pracy został przeniesiony do Rzeszyna w powiecie mogileńskim (1926 – 1927). Dekretem z dnia 1. 10. 1927 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego przenosi go na samodzielną posadę do Gaju. W 1930 roku zawarł związek małżeński z Anną Połczyńską.

         Z chwilą wybuchu II wojny światowej został powołany na front, gdzie dostał się do niewoli w Modlinie i wywieziony został do Prus Wschodnich. Po powrocie pracował jako robotnik leśny w Nadleśnictwie Miradz. W 1940 roku władze niemieckie wysiedliły go wraz z całą rodziną do Jarosławia w Małopolsce. Stąd przeniósł się w okolice Łowicza. Na tym terenie otrzymał posadę nauczycielską. Prowadził jednocześnie tajne komplety.

         Dnia 22 lutego wrócił na posadę w Gaju. Tu otrzymał polecenie od władz szkolnych zorganizowanie szkół w Gaju, Nowej Wsi i Woli Korzuszkowej. Z dniem 1 września 1947 r. powierzono mu stanowisko kierownika VII – klasowej szkoły zbiorczej w Wójcinie. Prowadził kursy wieczorowe w zakresie 7 klasy oraz SPR. W 1963 roku dokonał rozbudowy szkoły (dawnej komory celnej). w 1971 roku został odznaczony Krzyżem Orderu Odrodzenia Polski. W 1972 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę. Zmarł w 1978 roku i pochowany został w Poznaniu.